ആകാശത്തണല്
പുലരിത്തുടിപ്പുണ്ടാകാറില്ല.
ഒന്നുകില് വെയിലിന്റെ
വിളറിയ ചിരി.
അല്ലെങ്കില് മഞ്ഞിന്റെ
മരവിച്ച നോട്ടം.
പ്രദോഷങ്ങള്ക്കുമുണ്ടാവാറില്ല;
പ്രസന്നാത്മകത.
നിവര്ന്നു നിന്ന്
മൂര്ദ്ധാവില് ഉമ്മവച്ചിട്ടുണ്ടാവില്ല
ഒരു പകലും.
ഇളം കാറ്റില് ഹൃദയം
ഇലകളില് കിടന്നു തുള്ളുമ്പോള്
സ്മരണകള് കരിയിലകളായി
ഇലകളില് കിടന്നു തുള്ളുമ്പോള്
സ്മരണകള് കരിയിലകളായി
കാട് കയറും.
മഞ്ഞും മഴയും വെയിലും
ആകാശത്തിന്റെ കാരുണ്യങ്ങളെന്ന്
തളിരിലകളുടെ കാതില് വന്ന്
കാറ്റ് പാടുമ്പോള്
തളിരിലകളുടെ കാതില് വന്ന്
കാറ്റ് പാടുമ്പോള്
കുനിഞ്ഞു പോകും ശിരസ്സ്,
ഒരു കുന്നിന്റെ നെറുകയില് നിന്ന്
മണ്ണിന്റെ മടിയിലേക്ക്.
ഒരു കുന്നിന്റെ നെറുകയില് നിന്ന്
മണ്ണിന്റെ മടിയിലേക്ക്.
12 coment�rios :
Social Media Icons 2
ജനപ്രിയ പോസ്റ്റുകൾ
-
അവര്ക്കു ചുറ്റും ഇരുട്ടുണ്ടായിരുന്നു. എങ്കിലും ദൂരെ നക്ഷത്രങ്ങള് മിന്നുന്ന ഒരു ആകാശവും ഉണ്ടായിരുന്നു. മുഖത്തോടു മുഖം നോക്കി ഒരു നിഴല്...
-
പുല്ലു മേഞ്ഞ ഒരു കുടില് മരത്തടികളും ഓടകളും അതിനു ചുമരുകള് തിരിച്ചിട്ടുണ്ട്. നിലം ചെമ്മണ്ണു കൊണ്ടു മെഴുകിയിട്ടുണ്ട്. മൂപ്പന് ഒരു തടുക...
-
തൃ ശൂരിലെക്കോ വടക്കാഞ്ചേരിയിലേക്കോ ഉള്ള യാത്രയില് വരവൂര് കഴിഞ്ഞ് രണ്ടുമൂന്നു വളവുകള് തിരിഞ്ഞാല് , കണ്ണുകള് ഒരു വീട് അന്വേഷിക്കും. നാല്പ...
-
അ തിസുന്ദരമായ ഒരു പ്രഭാതത്തില് ആ കുടിലില് നിന്നും ആദ്യം കേട്ടത് പാത്തുവെന്ന കണ്ണുകാണാത്ത പെണ്കുട്ടിയുടെ നിലവിളിയാണ്. ഉമ്മാ…. ന്റ...
-
പ ള്ളിപ്പറമ്പില് നിന്നിറങ്ങി ഉപ്പിണിപ്പാടത്തെ തോട്ടുവരമ്പിലൂടെ കയറിവരുന്ന ജിന്നുകളേയും റൂഹാനികളേയും കണ്ടപ്പോള് കുട്ടിക്കമ്മുവിന്റെ ആടുക...
-
ഊം .. നിനക്കെന്താ വേണ്ടത്..? തട്ടാന്റെ ചോദ്യം ഒന്നു കൂടി കര്ക്കശമായി. ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ അവന് പറഞ്ഞു: ഒരു മുത്തു വില്ക്കാന് വന്നതാണ്.. മ...
-
അ വര് മരുത്വാമലയെ ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്നു. ചുവന്ന വെളിച്ചം മാത്രം ഒളിച്ചു കളിക്കുന്ന ആകാശത്തിന്റെ താഴെയുള്ള ഏതോ ഒരു നീല താഴ്വാരയിലേക്കാ...
-
ആ അവസ്ഥയില് തങ്ങള് എത്തിയത് കള്ളന് ഒട്ടും പിടിച്ചിട്ടില്ല. അതിന്റെ കലിയാണ് കാണുന്നത്. തന്റെ കള്ളി വെളിച്ചത്തായിപ്പോയാലോ എന്ന ഒരു പേടിയു...
-
പ്ര ഭാതം. കലീബ യാത്ര പറയുകയാണ്. എല്ലാവരും നോക്കി നില്ക്കുമ്പോള് കലീബ തന്റെ ഭാണ്ഡം തുറന്നു. അതില് നിന്നും ഒരു അറബന പുറത്തെടുത്തു. പിന്നെ ...
-
എ വിടെയൊ നിന്നും ഒരു ആരവം കേട്ടു തുടങ്ങിയപ്പോള് അവന് നിന്നു. ഒരു കാട്ടുകടന്നലിന്റെ കൂട് ഇളകി വരികയാണല്ലോ എന്ന് സംശയിച്ചു കൊണ്ട് കുറച്ചു ന...
ഒരു കുന്നിന്റെ നെറുകയില് നിന്ന്
മണ്ണിന്റെ മടിയിലേക്ക്...!
nice..
നല്ല കവിതയാണ്. ആശംസകള്
സ്നേഹത്തോടെ,
ഗിരീഷ്
സുഖ ദു:ഖ സമ്മിശ്രമീ ജീവിതം...തൊട്ടുതലോടിയും..കണ്ണുനീരേകിയും അതു നമ്മെ നയിച്ചുകൊണ്ടേയിരിക്കും...മഞ്ഞും മഴയും ആകാശത്തിന്റെ കാരുണ്യങ്ങളാണല്ലോ...
ശാശ്വതമയൊരു സത്യത്തിലേക്കുള്ള പ്രയാണം...
നല്ല കവിത..
നിഴലിക്കുന്നു വരികളില് ഈ കാഴ്ചകളത്രയും
ഒരു കുന്നിന്റെ നെറുകയില് നിന്ന്
മണ്ണിന്റെ മടിയിലേക്ക്.
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ